ارائه مدل برنامه ریزی تاکتیکی زنجیره تامین با توابع هدف فازی

در این مقاله سعی می گردد چارچوبی از یک مدل جدید برای بهینه سازی تصمیمات در یک زنجیره تأمین مجتمع در سطح تاکتیکی ارائه شود. برای این کار از بین انواع زنجیره های تأمین، زنجیره تأمینی متشکل از چهار جزء در نظر گرفته شده است. این چهار جز عبارتند از تامین کنندگان، تولید کنندگان، توزیع کننده و خرده فروش­ها. برای ارائه مدل ریاضی بهینه­سازی تصمیمات در زنجیره تأمین، قبل از هر چیز برای هر جزء از زنجیره تأمین اهداف و محدودیت­هائی بر اساس ادبیات تحقیق تشخیص داده شد. با توجه به اینکه هدف بهینه سازی کل زنجیره تأمین است بنابراین برای بیان ریاضی از برنامه­ریزی آرمانی استفاده شده است. برخی از عناصر همچون اهداف و پارامتر­ها در دنیای واقعی حالت غیر قطعی و فازی دارند. بنابراین به کارگیری ریاضیات فازی برای مدل سازی چنین شرایطی مناسب خواهد بود. در این مقاله تنها توابع هدف به صورت فازی در نظر گفته شداند. برای فازی سازی توابع هدف، تابع عضویت معرفی شده توسط زیمرمن و برای حل مدل روش حداکثر – حداقل زاده و روش لاندای زیمرمن معرفی شده است.